Ljumović: Jedini ispravan put vraćanje mandata građanima i vanredni izbori, fotelje nijesu preče od države
Crna Gora ulazi u političku krizu koja se može riješiti samo novim parlamentarnim izborima i to što prije. Sve mimo toga uvodi nas u agoniju i novi politički eksperiment u kojem partije amorfne aktuelne većine (ako tako što postoji) razvlače Vladu i državne institucije za partijsko ukopavanje po dubini i što bolju startnu poziciju u nekoj novoj, budućoj prekompoziciji vlasti „na bazi avgustovske većine“ koje odavno više nema.
Uporedo, na svakom koraku se kao za vrijeme Dritanove „ruke pravde“ urušava pravni sistem, zloupotrebljava se bezbjednosni sektor za fingiranje demokratije i raskuba se i ono malo preostale supstance i resursa ove zemlje uz naduvavanje krhkog ekonomskog balona do pucanja.
Kao i do sada, građani će u takvoj atmosferi postati jeftina moneta za potkusurivanje preko čijih leđa će da se skrši ova populističko-avanturistička družina u kojoj jedino poene stiču one snage koje u Briselu izigravaju tibetanske monahe, a kod kuće ekspozituru Beograda i Kremlja.
Politička situacija će ubrzo postati turbulentna zbog dešavanja i nestabilnosti u PES-u, najvećem političkom subjektu u državi o kojem ni oni koji su ih glasali nijesu znali ništa, ili nijesu željeli da znaju i čuju, jer ih je zagušila slatka ideja o platama koje lete u nebo, bez pokrića.
Po svemu sudeći, situacija će se prenijeti i na lokalne opštinske parlamente, tako da možemo očekivati krizu vlasti u više crnogorskih gradova. Jedini i ispravni put je vraćanje mandata građanima i raspisivanje vanrednih parlamentarnih izbora.
To bi bio ozbiljan i državnički način način da se izađe iz ove fiktivne situacije u kojoj se ne drže ekspozei premijera u skupštini, obrazovanje se dovodi na rub štrajka, pa se požar gasi u hodu, a politika se vodi preko mreže X (nekadašnjeg Tvitera).
Posredstvom te mreže slučajni predsjednik države Jakov Milatović napušta pokret koji je onomad napravio zahvaljujući poziciji u apostolskoj vladi Zdravka Krivokapića i famoznom Spajićevom zaduženju od 750 miliona, koje im je poslužilo da kroz ukidanje zdravstevnih doprinosa kreiraju kratkoročnu ekonomsku odskočnu dasku za pravljenje Evropa sad partije.
Preko medija smo saznali da se sprema rekonstrukcija Vlade, najprije takva da Milan Knežević promoviše Bošnjačku stranku u vlasti i prijeti Demokratama da ako imaju što protiv - široko im polje. Onda se puštanjem niz vodu Milovića u budućoj rekontrukciji otvara mjesto za novog ministra pravde. Lov na poziciju može da počne. Fali samo Abazović u toj priči, ili Demokrate da zaokruže pravosudno-bezbjednosni sektor pa da mogu da udaraju po kriminalu kako to samo oni umiju. Uz kadrove Abazovića.
U tom mutnom lovu na pozicije, dešavaće se svašta i sukobiće se razni interesi. A prelama se i onaj ključni za koji nas je URA još ubjeđivala da je stvar crnogorske mašte dok je na tacnu Porfiriju stavila i ckrvu u Crnoj Gori, sa njom imovinu i grobove predaka.
Crnogorski interes je brzi put ka punopravnom članstvu u EU, dok je Vučićev da se uspori taj put kako se Srbija ne bi dozvala sebi i punom demokratskom preobražaju jer se njenim građanima podigrava velikodržavni san od kojeg nikako da se oslobodi naš veliki susjed.
U takvoj situaciji građani Crne Gore zaslužuju pošteni izlazak iz krize, a to su izbori, jer je evidentno da sadašnji omjer snaga nema konstruktivne obrise funkcionalne većine. Naravno biće interesantan i dolazak „babuške“ iz Rusije, Mileta Dodika koji će posjetiti našeg Dalaj Lamu.
Da nije katastrofalno bilo bi komično, ovako te će babuške odrediti dalju sudbinu Crne Gore. Pa da ne bi osvanuli u srpskoj guberniji, najpoštenije je da idemo na izbore. Dok smo na vrijeme. Uostalom, fer je prema biračima koji su ubrzo shvatili što znači isključivost i činjenica da Crnom Gorom upravlja takav politički miks čije sastojke da skuvate, kako se to kaže narodski, „supe im se ne bi pomiješale“. Osim što ih povezuje interes zvani fotelja. Po cijenu propasti države.
Aleksandar Ljumović,
Potpredsjednik Liberalne partije